Chamka sie robie.

-

Mam wszystko w nosie.

 Nie wiem, czy kogokolwiek to obchodzi, tudziez zastanowi, tudziez zmartwi. To tez mam w nosie.

Chyba mam depresje niemiecko-jesienna.

Niemiecki deszcz zmoczyl mi wlosy i mam loki. Glupie loki. Ale mam je w nosie.

 Mam w nosie kawe, ze wystygla, ze w domu sajgon, ze zostawilam zarcie dla ryb na zewnatrz otwarte i zmoklo. I ze prasowanie lezy mam w nosie. I jak wygladam mam w nosie.

Wlozylam bluze, co jej chyba rok nie wkladalam, bo jest bscisla i krotka i odcina mi sie w niej biustonosz na plecach. Siostro ma, wiesz ktora? Ta blekitna, z kapturem.. Tylko chyba Ty teraz rozumiesz, jak sie czuje..

Jeansy wloka mi sie po ziemi, bo chyba chudne w tej depresji i mi galoty spadaja. Ale co mnie to obchodzi. Zreszta cale mam w plamach teraz spodnie, bo mi pies wskoczyl na kolana po spacerze, a za oknem koniec swiata..

Deszcz.

Buro.

 A ja pije zimna kawe.

 Wlasnie jakas niemiecka starowinka zadzwonila mi do drzwi i pytala, gdzie jakies Scholingi mieszkaja. A co mnie to obchodzi? Ale spokojnie, bylam mila. Ta uprzejmosc siedzi we mnie nawet, jak mam wszystko w nosie.

W nosie mam tez( tu pewnie ktos sie zirytuje, znaczy napewno moj Szwagier przyszly), ze Kaczynski zostal prezydentem. A nie Tusk, czy jaki inny jeszcze. Mnie to naprawde smyra! I normalnie bylo mi czasem glupio za ta ignorancje, ale teraz nie jest. Bo ja jestem egocentryczna i mysle dzis tylko o sobie. I mojej depresji niemieckiej. I nie bylam na wyborach, bo absolutnie nie mialam ochoty jechac w tym celu 60 km do K. Po co, skoro moja depresja zajmuje mnie teraz w 155%.

Mam w nosie balagan w pokoju, nienapisana prace i tysiac nie skonczonych, a nawet nie zaczetych rzeczy. Nie interesuje mnie, co bedzie jutro, ani za 10 lat. Ze rente bede miala mala. A moze zadnej.

Wewnatrz mnie lata dzis chyba stado nietoperzy i ze swistem i piskiem obijaja sie one o sciany mojej duszy. Super porownanie , prawda? Tak durne, ze hej. Ale co tam, mam to w nosie.

 Mam wrazenie, ze zaraz przepala mi sie bezpieczniki.

Mam wszystko w nosie i jest mi z tym cholernie zle. Jesli cos sie za chwile nie wydarzy chyba zglupieje.

Mam nadzieje, ze choc kilku osobom jest dzis tak, jak mnie!

Teraz to juz chamska sie robie.. Sorry.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Swiat sie nie zawalil, kiedy spalam.

-
 Po calym dniu przespanym, bo tak wlasnie go spedzilam, ten moj dzien w nosie, siedze teraz i mysle. Mysle, ze nawet taka ucieczka w niebycie niewiele mi pomoze. Ale co sie wyspalam, to moje.   Przed chwila wrocilam ze spceru, co pachnie coraz bardziej jesienia, bo w nosie moze i mam wiele, ale piesa wyjsc musi. Ona zreszta byla jedynym czynnikiem mnie dzis obchodzacym. Obchodzilo mnie mianowicie, zeby nie narobila w domu i obchodzilo mnie, czy taki maly pies nie dostanie wielkiej depresji przy takiej zdolowanej pani. Wyglada jednak na to, ze nie dostal. Lezy i chrapie, jak zwykly pies bez depresji. Troche w tym moim roztrzesieniu dzisiejszym bylam niesprawiedliwa i z braku innych ofiar zrobilam jazde psu o zycie. Nie chcial dac uszu do wytarmoszenia, musial zatem wysluchac wyrzutow o wszystko. O te szczepienia, wizyty u weterynarza, paszport europejski psi, smycz karabinkowa, koszyk do spania, orzelka do zabawy... I wiele innych.   Wieczorem zadzwonilam do siostry i ona mi powiedzi
Czytaj więcej

Jak w studni

-
Moje życie wypełnione jest kredą w wiaderku, puzzlami i kartami  memory pogryzionymi z frustracjii, że się znaleźć nie mogą.. Drobiazgi przepełniają mnie z kretesem zostawiając tylko minuty na pobycie sobą taką, jaką lubie się najbardziej. Delikatną, zamroczoną rozczuleniem i czerwonym winem. Kiedyś, gdzieś znajdę ten czas zaczarowany. I zatonę w nim. Jak w studni.  
Czytaj więcej

Lewe ramię

-
Dopadło mnie. Zmęczenie ostatnich dwóch tygodni. Usiadło mi na lewym ramieniu i boli, jak jasna cholera. Ciekawe dlaczego tam? Bo od serca był ten strach..? Może.. Tato od wczoraj w domu po badaniu w klinice, które kwalifikuje go na operację, ale nie wykazało nic straszniejszego. Znaczy tego, co do tyłu chodzi, jak to mówi sam zainteresowany. A bał się biedak straszliwie, a my z nim. Żeby go uspokoić byłam cała spokój chodzący, a nawet taki buczący, że nie mają marudzić, bo będzie dobrze, bo ja tam pewna jestem, itd.. A wcale nie byłam. I kiedy w wieczór przed wyjazdem do kliniki szykowałam Tacie torbę, prasowałam ciuchy i czyściłam buty myślałam: Dobry Boże, żeby już znowu było dobrze i bez strachu.. Dobry Boże przytul nas. I przytulił. I jest już ok. Tylko to lewe ramię boli jak jasna cholera!:)  
Czytaj więcej