Od przed chwilą jestem po trzydziestce...

Przeszedł jeden. Następny przyszedł. Jaki był? Jaki będzie? Wtulona w męża oglądałam fontanny rozpryskujące się na niebie i wcale nie myślałam o jakichś górnolotnych sprawach. Myślałam o tym, czy Mały się nie obudzi. Obserwowałam, ile karetek wyjedzie do wypadków.Zastanawiałam, która petarda uderzy w nasze okno na dziesiątym, jakże elegancko usytuowanym na taką okoliczność, piętrze. - Oni wszyscy wyglądają jak jakieś opętane zombie, nie sądzisz? - Właśnie o tym samym myślałem. ;) Grunt, to patrzeć w jednym kierunku i mieć zbliżone toki myślowe. Tak sądzę. I my je mamy. Miejcie dobry rok moi drodzy! Ze wspólnymi tokami myślowymi i nie tylko..

Tradycyjnie, jak co roku w święta, wydeptują we mnie ślady troski. Czy każdemu będzie jutro dobrze? Czy nikomu nie będzie smutno? Czy bezdomny, który grzał ręce przy kaloryferze na klatce zje jutro, a właściwie już dziś, gdzieś jakąś wigilijną wieczerzę? Czy wszystkie dzieci dostaną prezenty? Czy czyjeś serce nie będzie samotne.. Tak chyba będzie już zawsze. Zapach makowca w domu, smak krojonych na sałatkę jarzyn, świąteczne melodie i one. Troski, jak gawrony, wydreptujące szlaki w moich myślach. Wynosząc ciasto na balkon usłyszałam pytanie za plecami: - Nie minął cię w drzwiach jakiś gruby koleś? -...? - No gwiazdor, czy jakoś tak, uśmiechnął się pod nosem mąż. No zobacz pod choinkę moja gapko.. No i znalazłam. Oryginalnie wyglądający prezent. Wielki pakunek z folii bąbelkowej obklejony czarną taśmą izolacyjną;) A na nim karteczka. "Dla mojej kochanej żony" Moje ulubione perfumy... Na mój znak zapytania w oczach, usłyszałam.. - Bo ogólnie, to bardzo Cię kocham. Wtulam teraz

Nie doświadczyłam w życiu niczego lepszego niż ciepło płynące od drugiego człowieka. Jakiś uśmiech, jakieś dobre słowo, łagodne spojrzenie, pomoc, radosne spotkanie, cierpliwe wysłuchanie, spokojne pomilczenie. Nie ma nic cudowniejszego niż przytulenie szczere i pełne życzliwości. Uwielbiam ludzi i wszystko dobro, które między nimi jest. I tego Wam życzę z okazji Świąt Bożego Narodzenia. Drugiego człowieka, który jest. Jest obok, naprzeciw, po drugiej stronie kabla, na monitorze komputera, w liście, zdjęciu, pamięci choćby, bo już odszedł... Życzę Wam z całego serca tego doświadczenia miłości takiej po prostu. Bo jesteśmy. I zdrowia Wam i Waszym bliskim. I spełnienia marzeń lub najpierw ich zamarzenia. Życzę Wam wiary w to, że spełni się każde jedno, jakie ośmielicie się mieć. Nie pozwólcie małym umysłom wmówić Wam, że Wasze marzenia są za wielkie... Życzę Wam spokoju w sobie takiego, który pozwala spać i niepokoju, który pcha do przodu. I lekkiej radości Wam życzę i dużo śmiechu rados

Po pracy z ogromną wewnętrzną obawą i oporem udałam się na zakupy. Wiadomo, co dzieje się w marketach ostatnimi dniami.. Pojechałam tam tylko dlatego, że w lodówce zagnieździło się jedynie światło i zdechłe z głodu myszy;) Nabrałam produktów niezbędnych, czyli kilka tysięcy zupek chińskich dla męża i kanapki mleczne dla dziecka, niech czują, że święta idą, a co! Potem przebiegłam się kurcgalopem między regałami w poszukiwaniu pewnego paprykarzu, który to również jest pokarmem wigilijnym na osobiste życzenie małżonka. I wszystko byłoby normalnie, czyli tłumnie, łokciowo, przepychaniowo i elegancko nerwowo, gdyby nie pewien fakt.. A mianowicie ludzie się na mnie gapili. W sumie faceci bardziej. Każdy mijany zaglądał mi głęboko w oczy i było to o tyle dziwne, że nie czułam się dziś w szczytowej formie mojej atrakcyjności;) Miałam świadomość rajtek podciągniętych pod cycki, chroniących przed chłodem i włosów spuszonych wiatrem. Ale myślę sobie- cóż, urok, to urok, trudno.. Jestem boginią n

Nie ma to, jak się pośmiać. Zdrowo i do łez. W doborowym towarzystwie:) Taka byłam dziś połamana, taka zmęczona, zestresowana i smutna chyba nawet. Znowu dzień minął za szybko, a Mały nadal nie jest zdrowy. Kolejna utarczka słowna, kolejne wyjaśnienia, kolejny papieros na nerwy, a potem na wytchnienie. Kolejny grudzień pełen myśli, że czasem wszystko jest nie tak, jak byśmy tego chcieli. Człowiek ma jakieś wyobrażenia, jakieś marzenia, a tu nijak się one do rzeczywistości dopasować mogą. Bo trudno komuś coś wytłumaczyć, innemu komuś pomóc się nie da, kogoś innego się kocha taką trudną codzienną miłością. I jeszcze to ciśnienie, co skacze w naszych głowach bólem. I w jednej chwili życie się uśmiecha. Po prostu:) Bo gdzieś Ktoś jest, kto myśli podobnie, kto czuje te same fal wibrowania. Ktoś, a właściwie Ktosia.. Kolejna cudna Kobieta na mojej drodze. Kobieta mocna, mądra i dobra. A jednocześnie delikatna, śliczna i krucha. Kobieta, która myśli i odczuwa. Więcej niż tylko rozpacz przed p

Ktoś mi ostatnio marudził, że jestem w blogu rozemocjonowana, a lepsza byłam taka emocjonalna.. Cóż, że tak powiem elegancko, acz dosadnie- mam to w pompce, jaka się komuś być wydaję;) Jestem taka, jaką mnie dzień obudzi, życie dopadnie i świat spać ułoży. Jak mnie coś dotyka, to się emocjonuję, jak pensjonarka. Jak mnie wkurwia, to się wnerwiam. Jak ktoś na mnie fuczy, to się zamykam w sobie i mam ofa, a jak jestem zmęczona, jak dziś, to siedzę i kombinuję.. Co by tu zrobić? Kawa wypita, druga też, śniadanie miało być, ale się wybyło, zakupy zrobione, młody zapalony oskrzelowo, obiad czeka na ugotowanie, a ja siedzę i nie mam chęci. Na nic. Absolutnie nic. Nawet gadać z Małą mi się nie chce, bo obawiam się, że będę z braku chęci wymawiała tylko co 4 słowo;) Rozmyślam sobie o takich jednych tabsach, co to moja schizofreniczna mamam pobiera na tzw. chęci. A jakby tak nabyć ten specyfik? Na takie dni, jak dziś.. Mamka ostatnio wyznała mi, że przy możliwych dwóch na dobę spożyła tychże 5