Już wiem!

-

O jednych sparawach mówimy pieknie, o innych trywialnie. O jeszcze innych raz pięknie, raz trywialnie. Do tych ostatnich należy miłość, a raczej relacja pomiędzy dwoma osobami..

Ja chciałabym opowiedzieć dzisiaj jak najpiękniej o tym, co czuję. Jeśli mi nie wyjdzie dość pięknie... wykasuję.

Wiele razy zastanawiałam się, jak to jest poczuć to coś...Kiedy ktoś mówił, .. bo to się wie.. ja tylko kiwałam głową i myślałam, ...a skąd się wie?? Bo ja nie wiedziałam..

Wiedziałam, jak to jest stracić dla kogoś głowę, tak do upadku ducha i wartości, efektem czego czułam się potem podle..

Wiedziałam, jak to jest mieć z kimś wspólne łyżki i widelce, które zostawiało się w szufladzie wychodząc.. na zawsze..

Wiedziałam, jak to jest iść z kims do łóżka po to, żeby po... czuć się byle jak..

 

Ale nie wiedziałam, jak to jest oczekiwać Czyjegoś przyjazdu bez szału, a za to z tą ciepłą oswojoną radością, co wypełnia mnie blaskiem.

Nie wiedziałam, jak to jest witać Kogoś i myśleć przy tym- jakbyśmy się widzieli minutę temu..

Nie wiedziałam, jak to jest przytulić Kogoś i poczuć bezbrzeżną czułość i morze dobra w duszy..

Nie wiedzialam, jak to jest chcieć Komuś wszystko opowiadać, dzielić się sprawami istotnymi i nieważnymi

Nie wiedziałam, jak to jest, kiedy czuję się z Kimś wspaniale, dobrze, bezpiecznie, a przy tym taaaak słodko normalnie..

Nie wiedziałam, jak to jest kochać się z Kimś i śmiać przy tym i gadać i kochać i widzieć w Kogoś oczach tyle miłości. I czuć tą miłość w sercu..

 

A teraz już wiem.. Wiem to wszystko i jestem bardzo szcześliwa..

Kocham Cię Czarodzieju.

Komentarze

  1. ~moni017 marca 2006 23:58

    ryzyko powinno być uszanowane. ja wierzę, że Tobie też się poszczęści i będziesz wesołą osóbką chodzącą, a właściwie latająca na skrzydłach:)Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. ~tim8 marca 2006 07:25

    Kiedy czarodziej to przeczyta tooo normalnie go zamuruje :-)))

    OdpowiedzUsuń
  3. Olena8 marca 2006 07:59

    już zamurowało..:))) ale z innych powodów hahahhaha

    OdpowiedzUsuń
  4. Olena8 marca 2006 08:29

    mnie się juz poszczęsciło!:) i to w wielu dziedzinach, jakoś tak ostatnio wszystko mi się uklada:) pozdr

    OdpowiedzUsuń
  5. ~Jarek9 marca 2006 16:12

    No to wpadłaś! Bo to jest właśnie to! To miłość. To kochanie. Nareszcie..... Ktoś to opisał jak jest naprawdę. Zrobiłaś to jak facet ;))

    OdpowiedzUsuń
  6. ~Olena10 marca 2006 01:52

    hahahahhahaaaaa... mówisz zrobiałam to jak facet?? a to ciekawe, bo ja baba jestem, ale tez zakochana:)))

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Swiat sie nie zawalil, kiedy spalam.

-
 Po calym dniu przespanym, bo tak wlasnie go spedzilam, ten moj dzien w nosie, siedze teraz i mysle. Mysle, ze nawet taka ucieczka w niebycie niewiele mi pomoze. Ale co sie wyspalam, to moje.   Przed chwila wrocilam ze spceru, co pachnie coraz bardziej jesienia, bo w nosie moze i mam wiele, ale piesa wyjsc musi. Ona zreszta byla jedynym czynnikiem mnie dzis obchodzacym. Obchodzilo mnie mianowicie, zeby nie narobila w domu i obchodzilo mnie, czy taki maly pies nie dostanie wielkiej depresji przy takiej zdolowanej pani. Wyglada jednak na to, ze nie dostal. Lezy i chrapie, jak zwykly pies bez depresji. Troche w tym moim roztrzesieniu dzisiejszym bylam niesprawiedliwa i z braku innych ofiar zrobilam jazde psu o zycie. Nie chcial dac uszu do wytarmoszenia, musial zatem wysluchac wyrzutow o wszystko. O te szczepienia, wizyty u weterynarza, paszport europejski psi, smycz karabinkowa, koszyk do spania, orzelka do zabawy... I wiele innych.   Wieczorem zadzwonilam do siostry i ona mi powiedzi
Czytaj więcej

Jak w studni

-
Moje życie wypełnione jest kredą w wiaderku, puzzlami i kartami  memory pogryzionymi z frustracjii, że się znaleźć nie mogą.. Drobiazgi przepełniają mnie z kretesem zostawiając tylko minuty na pobycie sobą taką, jaką lubie się najbardziej. Delikatną, zamroczoną rozczuleniem i czerwonym winem. Kiedyś, gdzieś znajdę ten czas zaczarowany. I zatonę w nim. Jak w studni.  
Czytaj więcej

Lewe ramię

-
Dopadło mnie. Zmęczenie ostatnich dwóch tygodni. Usiadło mi na lewym ramieniu i boli, jak jasna cholera. Ciekawe dlaczego tam? Bo od serca był ten strach..? Może.. Tato od wczoraj w domu po badaniu w klinice, które kwalifikuje go na operację, ale nie wykazało nic straszniejszego. Znaczy tego, co do tyłu chodzi, jak to mówi sam zainteresowany. A bał się biedak straszliwie, a my z nim. Żeby go uspokoić byłam cała spokój chodzący, a nawet taki buczący, że nie mają marudzić, bo będzie dobrze, bo ja tam pewna jestem, itd.. A wcale nie byłam. I kiedy w wieczór przed wyjazdem do kliniki szykowałam Tacie torbę, prasowałam ciuchy i czyściłam buty myślałam: Dobry Boże, żeby już znowu było dobrze i bez strachu.. Dobry Boże przytul nas. I przytulił. I jest już ok. Tylko to lewe ramię boli jak jasna cholera!:)  
Czytaj więcej