Inaczej

-

***

Co to jest miłość?

Nie wiem

Ale to miłe

Że chcę ją mieć

Dla siebie

Na nie wiem

Ile

 

Gdzie mieszka miłość?

Nie wiem

Może w uśmiechu

Czasem ją słychać

W śpiewie

A czasem

W echu

 

Co to jest miłość?

Powiedz

Albo nic nie mów

Ja chcę cię mieć

Przy sobie

I nie wiem

Czemu

 

Jonusz Kofta

 

***

 

Przytul sie do mnie

 

Jesteśmy tacy delikatni

Aż strach

Oczy z niebem i łąką

Chroni powieka z bibułki

Nóż wchodzi w brzuch

Łatwiej niż chleb

A krew

Przy nieostrożnym ruchu kierownicy

Wyfruwa jak spłoszony ptak

Nasza płeć

Meduza wyrzucona na brzeg

Tylko przez chwilę wilgotna

Wszystko w nas

Jest bardziej kwestią czasu

Niż w przypadku cegieł

A nawet kruchego szkła

Kamień posiada nad nami

Druzgocącą przewagę

Więc przytul sie do mnie

 

Tylko czułość idzie do nieba

 

Tomasz Jasturn

Komentarze

  1. ~Jarek15 marca 2006 01:58

    No to widzę, że wpadłaś jak Ja! ;))) Ogólnie to zwariowany stan ale nie chciałbym aby w Moim przypadku się skończył, czego i Tobie życzę no i Czarodziejowi ;))

    OdpowiedzUsuń
  2. Olena15 marca 2006 02:16

    no wpadłam wpadłam...:) i bardzo mi z tym dobrze i niech nie mija! tylko Filc sie buntuje, bo Pani taka oszołomiona łazi, na psa czasu nie ma, prosiaka i orła nie rzuca, na spacerach zamyslona..:) Filc chyba nie lubi miłości... innej, niż do siebie:)

    OdpowiedzUsuń
  3. ~Czarodziej15 marca 2006 11:47

    Misia ty mi biednego Filcusia nie zaniedbuj, bo teraz na mnie szczeka a co dopiero będzie potem. Do rodziny mnie nie przyjmie i co będzie......hahahahaaaa Będziesz musiała wybierać Filc czy ja, zdecydujesz się na zostawienie Filca i co ja zrobię? Tak więc go nie zaniedbuj, bo on mi tego nie wybaczy i z rodziny skreśli......-hahahahaa

    OdpowiedzUsuń
  4. ~kahunka15 marca 2006 14:32

    Niech tylko nie odstępuje nas na krok.... niech łazi za nami jak wierny pies.... wtedy nieważne, czym jest.

    OdpowiedzUsuń
  5. Olena15 marca 2006 14:36

    Wygląda na to, że będziesz musiał się bardzo strać, żebym nie powiedziała: Filc, nogę odgryź!!!:) hahahhahahaaaa, bo napewno chętnie to uczyni w swej pieskiej rozpaczy:) Buziaczek:)

    OdpowiedzUsuń
  6. Olena15 marca 2006 14:37

    Święta Prawda!:) niech łazi, niech się czepia, niech namolna będzie..:) grunt, żeby była!:)pozdr

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Swiat sie nie zawalil, kiedy spalam.

-
 Po calym dniu przespanym, bo tak wlasnie go spedzilam, ten moj dzien w nosie, siedze teraz i mysle. Mysle, ze nawet taka ucieczka w niebycie niewiele mi pomoze. Ale co sie wyspalam, to moje.   Przed chwila wrocilam ze spceru, co pachnie coraz bardziej jesienia, bo w nosie moze i mam wiele, ale piesa wyjsc musi. Ona zreszta byla jedynym czynnikiem mnie dzis obchodzacym. Obchodzilo mnie mianowicie, zeby nie narobila w domu i obchodzilo mnie, czy taki maly pies nie dostanie wielkiej depresji przy takiej zdolowanej pani. Wyglada jednak na to, ze nie dostal. Lezy i chrapie, jak zwykly pies bez depresji. Troche w tym moim roztrzesieniu dzisiejszym bylam niesprawiedliwa i z braku innych ofiar zrobilam jazde psu o zycie. Nie chcial dac uszu do wytarmoszenia, musial zatem wysluchac wyrzutow o wszystko. O te szczepienia, wizyty u weterynarza, paszport europejski psi, smycz karabinkowa, koszyk do spania, orzelka do zabawy... I wiele innych.   Wieczorem zadzwonilam do siostry i ona mi powiedzi
Czytaj więcej

Jak w studni

-
Moje życie wypełnione jest kredą w wiaderku, puzzlami i kartami  memory pogryzionymi z frustracjii, że się znaleźć nie mogą.. Drobiazgi przepełniają mnie z kretesem zostawiając tylko minuty na pobycie sobą taką, jaką lubie się najbardziej. Delikatną, zamroczoną rozczuleniem i czerwonym winem. Kiedyś, gdzieś znajdę ten czas zaczarowany. I zatonę w nim. Jak w studni.  
Czytaj więcej

Lewe ramię

-
Dopadło mnie. Zmęczenie ostatnich dwóch tygodni. Usiadło mi na lewym ramieniu i boli, jak jasna cholera. Ciekawe dlaczego tam? Bo od serca był ten strach..? Może.. Tato od wczoraj w domu po badaniu w klinice, które kwalifikuje go na operację, ale nie wykazało nic straszniejszego. Znaczy tego, co do tyłu chodzi, jak to mówi sam zainteresowany. A bał się biedak straszliwie, a my z nim. Żeby go uspokoić byłam cała spokój chodzący, a nawet taki buczący, że nie mają marudzić, bo będzie dobrze, bo ja tam pewna jestem, itd.. A wcale nie byłam. I kiedy w wieczór przed wyjazdem do kliniki szykowałam Tacie torbę, prasowałam ciuchy i czyściłam buty myślałam: Dobry Boże, żeby już znowu było dobrze i bez strachu.. Dobry Boże przytul nas. I przytulił. I jest już ok. Tylko to lewe ramię boli jak jasna cholera!:)  
Czytaj więcej