przepraszam- to faktycznie za mało..
jeżeli ze smutku można zniknąć, to mnie teraz nie ma
wino skończyło się jakiś czas temu
teraz kończy się whisky
już nic nie czuję
nie chcę
czuć
Swiat sie nie zawalil, kiedy spalam.
Po calym dniu przespanym, bo tak wlasnie go spedzilam, ten moj dzien w nosie, siedze teraz i mysle. Mysle, ze nawet taka ucieczka w niebycie niewiele mi pomoze. Ale co sie wyspalam, to moje. Przed chwila wrocilam ze spceru, co pachnie coraz bardziej jesienia, bo w nosie moze i mam wiele, ale piesa wyjsc musi. Ona zreszta byla jedynym czynnikiem mnie dzis obchodzacym. Obchodzilo mnie mianowicie, zeby nie narobila w domu i obchodzilo mnie, czy taki maly pies nie dostanie wielkiej depresji przy takiej zdolowanej pani. Wyglada jednak na to, ze nie dostal. Lezy i chrapie, jak zwykly pies bez depresji. Troche w tym moim roztrzesieniu dzisiejszym bylam niesprawiedliwa i z braku innych ofiar zrobilam jazde psu o zycie. Nie chcial dac uszu do wytarmoszenia, musial zatem wysluchac wyrzutow o wszystko. O te szczepienia, wizyty u weterynarza, paszport europejski psi, smycz karabinkowa, koszyk do spania, orzelka do zabawy... I wiele innych. Wieczorem zadzwonilam do siostry i ona mi powiedzi
Ola....robi się już tłum niewidzialnych. Od kilku dni też nie chcę niczego czuć. Zrobić niewidoczną kawę z mlekiem?
OdpowiedzUsuńOleńko, jesteś i będziesz... i to pięknie i szczęśliwie.....
OdpowiedzUsuńkochana trzymaj się... myślami jestem z Tobą... bo inaczej nie mogę...
OdpowiedzUsuńmam podwieśc brandy? :*
OdpowiedzUsuńNie warto sie smucić - nawet kiedy świat wali nam się na głowe i nawet wtedy, kiedy mogłoby się wydawać, że nic już nie ma sensu. Trzeba wstać, dopić drinka i iść na spacer, podziwiać chmury :*To pomaga....
OdpowiedzUsuń