Dwa światy

-

Są w mnie dwa światy, dwie kobiety, dwie natury.

Silna i słaba, mocna i krucha, wrażliwa i nieczuła.

Są we mnie słów potoki i myślokształty niebieskie jak nieboskłony, jest jednak również cisza i pustka świeżo wyremontowanego pokoju bez mebli. Smutek tam drapie po ścianach, jak mysz zdychająca ze zgryzoty..

Jest we mnie pasja i jest we mnie znudzenie. Jest uśmiech i złe spojrzenie, jest szczerość i zazdrość.

Nie wiem od czego zależy, w którym z moich światów jestem. Raz bywam tu, raz tam. Bez powodu, bez przyczyny, czasem bez sensu.

Bo we mnie jest sens i jego brak.

Bo we mnie jest Dobro i zło.

I dzięki Bogu mam tego wszystkiego świadomość...

Komentarze

  1. ~Arti3325 maja 2006 07:22

    ...ale tacy chyba właśnie jesteśmy...

    OdpowiedzUsuń
  2. ~kahunka25 maja 2006 08:48

    Jeden bez drugiego nie istnieje.... lepiej zamieszkać w tym jasnym. Najczęściej wędruje się od jednego do drugiego...

    OdpowiedzUsuń
  3. ~nutshellka25 maja 2006 15:27

    myślę, że możesz tylko cieszyć się, że masz świadomość siebie... przynajmniej wiesz, na czym stoisz, co nie każdemu jest dane.. taki już człowiek poskładany z wielu warstw, zmienny, a przez to piękny... i ludzki. pozdrawiam cieplutko

    OdpowiedzUsuń
  4. ~Jarek26 maja 2006 00:49

    Światy te współgrają ze sobą i dobrze, bo nie wiedziałabyś, że ten jaśniejszy jest lepszy i nie zapragnełabyś w nim pozostać.

    OdpowiedzUsuń
  5. ~Pani Ogórkowa26 maja 2006 09:14

    Ważne, że światy te zgadzają się ze sobą. A przeciez my, kobiety zmienne jesteśmy i nasze światy też się zmieniają jak my. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  6. ~Surima26 maja 2006 15:16

    Jak powiedział pewien wybitny poeta, którego nazwiska nie potrafię zapamiętać: "kobieta to skarbnica skrajności"... Pozdrawiam :*

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Swiat sie nie zawalil, kiedy spalam.

-
 Po calym dniu przespanym, bo tak wlasnie go spedzilam, ten moj dzien w nosie, siedze teraz i mysle. Mysle, ze nawet taka ucieczka w niebycie niewiele mi pomoze. Ale co sie wyspalam, to moje.   Przed chwila wrocilam ze spceru, co pachnie coraz bardziej jesienia, bo w nosie moze i mam wiele, ale piesa wyjsc musi. Ona zreszta byla jedynym czynnikiem mnie dzis obchodzacym. Obchodzilo mnie mianowicie, zeby nie narobila w domu i obchodzilo mnie, czy taki maly pies nie dostanie wielkiej depresji przy takiej zdolowanej pani. Wyglada jednak na to, ze nie dostal. Lezy i chrapie, jak zwykly pies bez depresji. Troche w tym moim roztrzesieniu dzisiejszym bylam niesprawiedliwa i z braku innych ofiar zrobilam jazde psu o zycie. Nie chcial dac uszu do wytarmoszenia, musial zatem wysluchac wyrzutow o wszystko. O te szczepienia, wizyty u weterynarza, paszport europejski psi, smycz karabinkowa, koszyk do spania, orzelka do zabawy... I wiele innych.   Wieczorem zadzwonilam do siostry i ona mi powiedzi
Czytaj więcej

Rozmowa z Kotem

-
Obraz
- Miauuu.. - Masz jedzonko w swojej miseczce, Kitulka.. - Miauuu... - No, Kicia, nie miaucz chłopaki jeszcze śpią.. - Miauuuuuu! - Kitkaaa! Nie wkurzaj mnie! A może Ty chcesz wyjść na balkon? - Miauuuuu miauuuu... - No Kiciuuulkaaa, moja kochana kitusia.. Pan nie pozwala karmić kota szynką.. przykro mi.. - Miauuuu! Miauuu! - Tyyy Kocie jeden, mam już dosyć!!! - MIAU! MIAUUU! MIAUUUUU! - A masz tą cholerną szynkę i daj mi spokój!!! - Mrrrrrrrr...mmrrrrr..mrrrrr        
Czytaj więcej

Dalie

-
Obraz
Chyba nigdy nie wspominałam tu o mojej sekretnej słabości, którą są.. programy ogrodnicze:) Uwielbiam je oglądać. Kiedy na nie natrafiam w telewizji tonę, zapadam się w czasoprzestrzeni, zatrzymuję w locie. Uspokajają mnie lepiej niż sesja terapeutyczna.. Oglądam wszystkie, o czymkolwiek by nie były. Mogą być o uprawianiu skalniaków, iglaków, tulipanów, a nawet trawy. Dziś obejrzałam odcinek o uprawie dalii. Dalie są przepiękne. Należą do moich ulubionych kwiatów. Zaraz po piwoniach, wrzosach i chryzantemach. Absolutnie czarujące. Fascynują mnie ludzie, którzy zajmują się ogrodnictwem. Wydaje mi się, że muszą mieć ładne dusze. Ale mogę się mylić. Czasem ktoś zajmuje się czymś ładnym i jasnym, a w środku jest czarny, jak smoła.
Czytaj więcej