Sledz, co lepszy niz kaszanka.

   Korzystajac z okazji, ze onet wrocil z urlopu zadusznego i wypuscil posty w obieg swiatowy, pisze kolejnego;) Zeby bylo smieszniej, polatawszy po cudzych blogach, zauwazylam, ze nie tylko ja bylam na stopie wojennej z oneciarzami. Jeden Piszacy wyprodukowal swojego bloga, znaczy skserowal chyba, az 6 razy..;) Ja sie powstrzymalam przy trzecim, w pore usuwajac kopie;)

  Zaczne moze tak... Jako, ze dni bywaja lepsze i gorsze... wczoraj byl taki jeden z najgorszych;) A usmiecham sie przy tym, bo mysle sobie- wczoraj taki podly, to juz dzisiaj mu sie nie uda byc gorszym, mam nadzieje!;)

Lazilam wczoraj obok siebie, moj tato mowi „ jak Cajmer o polnocy..”, ciekawe nota bene, kim jest Cajmer.. A zatem lazilam, az prawie odciskow dostalam na stopach i bylo STRASZNIE!!! Pms-y prawie mnie zabily, a napewno zabily moja silna wole- zezarlam 2 kawalki tortu marcepanowego. Omatko! Mozna tylko powiedziec.

Pomiedzy lazeniem czytalam ksiazke i ogladalam tv. Ksiazka super, a w tv 2 filmy o zakonach, klasztorach, itd.. Nie powiem, fajne byly, ale az sie cala wystraszylam, ze to moze jaki znak i ze jeszcze powolania dostane. Naprawde! Cala nerwowa bylam. Ale moze to byly te podle pms-y.. 

   Pod wieczor postanowilam pojsc na cmentarz. Bylam nawet zdecydowana przeszmuglowac tam sunie w ciemnosciach, jesli bylaby taka koniecznosc. Myslalm, pewnie w tych tlumach i niemieckim porzadku psy zakazane beda.

I poszlysmy z piesa. Najpierw sie pomylilam i zalecialam nie na ten koniec miasta, co trzeba, ale w koncu trafilam. Podchodzimy do bramy, a tam... pustki. Ciemno. Hmm, mysle sobie, moze to jakis zakazany cmentarz, dla satanistow, albo innych komunistow i tam sie nie chodzi? Ale dojrzalam kilka osob, wiec osmielona tlumem okolo 8 osobowym ruszylam w glab. W glebi byly jeszcze inne tlumy 2, 3, 5cio osobowe i na tym koniec.

Dopadla mnie tam taka refleksja gorzka, ze te ich cmentarze sa gustowne. W SWIETO ZMARLYCH! Gustowne... Smutne to. Na kazdym grobie jedna swieczka, kilka osob, ciemno, ze oko wykol.. Nie to, co u nas. Iluminacje swietlne, tlumy, niesamowity klimat. Ile w tym roznicy emocjonalnej nie wiem, ale wole nasze cmentarze.

 

   Wlasnie zjadlam obiad- sledz w smietanie z ziemniaczkami;). Bylam dzis kreatywna;) Jedzac przypomnialo mi sie dziecinstwo i obiady w szkolnej stolowce. Lubilam, jak byl sledz. Te obiady mielismy dotowane, bo u nas byla bieda i byly one takim kawalkiem luxusu. Czasem byly jakies obrzydlistwa, w stylu kaszanka, albo kisiel do picia, ale czesto bylo smacznie.

Te dni z kaszanka byly dniami rozczarowania. A kisiel, to juz w ogole za grzechy byl.. I pomyslec, ze teraz tez czesto czuje sie rozczarowana, niezadowolona, nieszczesliwa, a przeciez nikt nie karze mi jesc kaszanki.. I nie jest juz tak biednie, zebym kanapka kolezanki z lawki byla szczytem marzen.

Wszystko jest inaczej, wszystko jest chyba lepiej. Moge jesc sledzia, bo go lubie, nawet kazdego dnia. Moge kupic sobie marcepana na pms-y, moge suni przyniesc takie male suszone serdelki na przekaske, pomoc rodzicom, Siostrze, sobie.

  Mam duzo wiecej niz wtedy, kiedy stalam w kolejce po obiad majac nadzieje, ze bedzie sledz, a tak czesto tego nie doceniam...