Marzenia o asertywnosci mordercy seryjnego.

-

   Niech nikt bron Bog nie pomysli, ze zmieniam konwencje bloga!!! Absolutnie tego nie robie, ale

                                             JA PIERDOLE!!!!!!!!

  Musiala to napisac! Ja tu zaraz szalu alpejskiego dostane. Ja sie miotam od wczoraj wieczora do teraz i mysle,

                                            JA PIERDOLE!!!!!

chyba musze komus przylozyc! Tak wlasnie mysle, myslcie, co chcecie..

Moj najdrozszy paraliz ukochany dziadek, co mam mu czasem ochote glowe odkroic, piecze od wczoraj ciasta... Paraliz nota bene totalny prosze Panstwa! Wiec pieka dwa chlopy. Dziadek i Wolfgang. Normalnie uzyje calego imienia, bo zasluguja na odslone. Dziadek jest Theo, a co, niech swiat wie, kto mnie tu wykancza!! Tak bardzo chcialabym byc dzis okrutnym potworem, co zabija wzrokiem, kims bez skrupulow, z asertywnoscia mordercy seryjnego.. Eeeeejjj marzenia

  I chodze po chalupie, nie wiem za co sie w tym sajgonie chwycic i coraz wiecej siada mi podlych mysli na glowie. Ciekawe, czy mialabym Znajomych i Przyjaciol, gdybym byla taka asertywna, jak dzis o tym marze.. Jak bym im wszystkim powiedziala, co mysle. Co mysle o wielkopanskich odruchach jednej znajomej, glupim plotkarstwie i zlosliwosci drugiej znajomej, jakbym dziadkowi powiedziala... uuuu... to byloby piekne;) Dziadkowi powiedziec wszystko, co wszyscy mysla, ale nikt nie mowi. Bo on ma 74 na karku i drugi wylew mu grozi..

I Wolfgangowi bym powiedziala, choc go lubie pasjami, ze moglby dziad jeden po sobie graty skladac, krzeslo wsuwac i wstawiac butelki po coli do skrzynki. I wszystkim wszystkim bym powiedziala... wszystko.. i nie powiem.

Bo sama jestem nie swieta, a poza tym jestem po prostu w proszku emocjonalnym i fizycznym i chyba jestem niesprawiedliwa;) Chyby napewno. W zwiazku z tym pojde teraz ogarnac sajgon w kuchni, potem prasowanie zrobie, potem pojde na bazar, na ktory te ciasta sa produkowane( chociaz zbozny cel- pomoc dla hospicjum) wypije tam kawe z M. i moze mi to

                                                 JA PIERDOLE!!!

 minie;) Przed chwila G., przerazona moim stanem, zaproponowala wieczor z jakims beznadziejnie romantycznym filmem na dvd. Hallelluja, chwala jej za to!!!

Badzcie dzis ze mna dobra mysla... danke;)

Komentarze

  1. ~atr5 listopada 2005 07:32

    wysyłam Ci cały bukiet myśli pozytywnych: tulipana cierpliwości, słonecznika uśmiechu, różę spokoju i wiele stokrotek:))))

    OdpowiedzUsuń
  2. ~tanya5 listopada 2005 13:34

    Każdy miewa takie dni, Oleńko. Żadnych wyrzutów sumienia proszę, najlepiej tłumaczy Cię pms ;-))

    OdpowiedzUsuń
  3. Olena5 listopada 2005 14:40

    dziekuje moja droga, bo troche mnie sumienie gryzlo chup chrup....

    OdpowiedzUsuń
  4. ~desti6 listopada 2005 11:15

    oj... faktycznie mordecze zapedy ;o))) ... film powiniem pomoc ;o)) ...

    OdpowiedzUsuń
  5. Olena6 listopada 2005 11:23

    niekoniecznie pomogl, ale moze dzisiejszy pomoze;) robie sie telemanka ze zgryzoty;) Olena

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Swiat sie nie zawalil, kiedy spalam.

-
 Po calym dniu przespanym, bo tak wlasnie go spedzilam, ten moj dzien w nosie, siedze teraz i mysle. Mysle, ze nawet taka ucieczka w niebycie niewiele mi pomoze. Ale co sie wyspalam, to moje.   Przed chwila wrocilam ze spceru, co pachnie coraz bardziej jesienia, bo w nosie moze i mam wiele, ale piesa wyjsc musi. Ona zreszta byla jedynym czynnikiem mnie dzis obchodzacym. Obchodzilo mnie mianowicie, zeby nie narobila w domu i obchodzilo mnie, czy taki maly pies nie dostanie wielkiej depresji przy takiej zdolowanej pani. Wyglada jednak na to, ze nie dostal. Lezy i chrapie, jak zwykly pies bez depresji. Troche w tym moim roztrzesieniu dzisiejszym bylam niesprawiedliwa i z braku innych ofiar zrobilam jazde psu o zycie. Nie chcial dac uszu do wytarmoszenia, musial zatem wysluchac wyrzutow o wszystko. O te szczepienia, wizyty u weterynarza, paszport europejski psi, smycz karabinkowa, koszyk do spania, orzelka do zabawy... I wiele innych.   Wieczorem zadzwonilam do siostry i ona mi powiedzi
Czytaj więcej

Jak w studni

-
Moje życie wypełnione jest kredą w wiaderku, puzzlami i kartami  memory pogryzionymi z frustracjii, że się znaleźć nie mogą.. Drobiazgi przepełniają mnie z kretesem zostawiając tylko minuty na pobycie sobą taką, jaką lubie się najbardziej. Delikatną, zamroczoną rozczuleniem i czerwonym winem. Kiedyś, gdzieś znajdę ten czas zaczarowany. I zatonę w nim. Jak w studni.  
Czytaj więcej

Lewe ramię

-
Dopadło mnie. Zmęczenie ostatnich dwóch tygodni. Usiadło mi na lewym ramieniu i boli, jak jasna cholera. Ciekawe dlaczego tam? Bo od serca był ten strach..? Może.. Tato od wczoraj w domu po badaniu w klinice, które kwalifikuje go na operację, ale nie wykazało nic straszniejszego. Znaczy tego, co do tyłu chodzi, jak to mówi sam zainteresowany. A bał się biedak straszliwie, a my z nim. Żeby go uspokoić byłam cała spokój chodzący, a nawet taki buczący, że nie mają marudzić, bo będzie dobrze, bo ja tam pewna jestem, itd.. A wcale nie byłam. I kiedy w wieczór przed wyjazdem do kliniki szykowałam Tacie torbę, prasowałam ciuchy i czyściłam buty myślałam: Dobry Boże, żeby już znowu było dobrze i bez strachu.. Dobry Boże przytul nas. I przytulił. I jest już ok. Tylko to lewe ramię boli jak jasna cholera!:)  
Czytaj więcej