O sprawach duszy i golonkach.

Dzis zatonęłam na moment w pieknych oczach Ważnego Pana od rur, ale na tym historia ta się skończyla, bo ów Pan pobiegawszy po dachu, nadal niczego nie zmienil w faktycznym stanie naszych wodomierzy. Nadal stoją w bezruchu, jak żona Lotta...

Ale oczy miał, oj miał..:) Siostra nabuczała na mnie, że oczyma dzieci się nie wykarmi i może miala rację. Ale taaaakimi oczyma.. można nakarmić duszę. Moją rzecz jasna, bo tę szwagrową karmimy goloneczkami w kapuście kiszonej.

Postanowiłam, że dziś napisze bloga duchowego, takiego zamyślonego, o jakichś wartościach, takiego refleksyjnego.. I właśnie widzę, że mi się postanowienie zdechło. Znowu piszę o rurach i golonkach.. O matko..:(

Wybaczcie.

Zastanawiam się, jak robią to inni blogersi, ze im takie piękne i poetyckie te wpisy wychodzą.. u mnie sama proza życia. Mmmm, ale  jaka pachnąca kapustką duszoną:).

Już chcialam przejść w etery, ale mi koleżanka K. napisała, ze bardzo lubi czytać mojego bloga :" codziennie czytam twojego bloga przynajmniej wiem co u Ciebie, naprawdę jak nic nie piszesz to mi smutno" to był cytat. No i teraz myślę, że jednak nie mogę o eterach, bo nie będzie K. wiedziala, że oprócz goloneczek robilam dziś salatkę, a to chyba ważne..:)

Koleżanka K. obronila się we wtorek, czego ja, jak wszem i wobec wiadomo nie uczyniłam. Gdybym była małego charakteru, mogłabym pałać zazdrością, ale nie pałam, tylko się cieszę. Moje gratulacje Droga K.!!!

Na koniec wspomnę tylko krótko, że czytam wlaśnie " Mądrość Ewangelii", żebyscie nie myśleli, że moje życie zaczyna się w rurach a kończy w garnku. W książce tej, pełnej mądrosci rzecz jasna ,już na samym początku napisano:

"Jakie znaczenie mają te wszystkie dni, które giną w otchlani nicości, to życie , które przemija, jak chmury na niebie, nie pozostawiając żadnego śladu, twoja wrodzona tęsknota za nieśmiertelnością? Czy jest coś bardziej osobistego niż sens twego życia?"

No właśnie..