Mała oszustka

-
Nie wiem, czy powinnam pisać dalej tego bloga. Czy w ogóle powinnam pisać...
Bo Wy tutaj dostajecie kawałek tylko Oleny, ten najładniejszy kawałek. Ufny, ciepły, rozmarzony. I może ja Was oszukuję...
Tutaj nie widać mojego ironicznego uśmiechu i serca, które kamienieje po maleńkim kawałeczku po każdej kolejnej miłości, co to ją o kant rozbić czegoś.
I może ja kogoś np ranię sprzedając w promocji ładną Olenę w celafonie w motylki, gdzie tak naprawdę siedzę w tej folii i prycham, jak kotka.
Bo wyciąga taki ktoś ten miły prezent od losu, tą milusią, kochaną, całkiem okazyjną w serii limitowanej Olenę, a ona go drap w serce...

Przepraszam za te oszukaństwa.
Nastrój grobowy zabieram ze sobą i idę się upić i popłynąć z Beatą, co płynie, płynie, płynie...

Komentarze

  1. ~emilly hush3 czerwca 2006 16:04

    miałam kiedyś ten sam dylemat... przeszło.. samonie sądzę, żeby to było oszustwo. ludzie znaja się latami a mimo to potrafią się zaskakiwac i ukazywac od stron o których wcześniej nie mielismy pojęcia..sa też rzeczy które trzymamy głęboko w sobie i nigdy nie ujrzą światła..tak jest - po prostumam nadzieję na szybki przypływ z tych Beatowych stron odpływu ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. ~kahunka4 czerwca 2006 04:46

    .... brakowałoby mi go bardzo... wszyscy się jakoś kreujemy, nie tylko tu na blogu.....

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Swiat sie nie zawalil, kiedy spalam.

-
 Po calym dniu przespanym, bo tak wlasnie go spedzilam, ten moj dzien w nosie, siedze teraz i mysle. Mysle, ze nawet taka ucieczka w niebycie niewiele mi pomoze. Ale co sie wyspalam, to moje.   Przed chwila wrocilam ze spceru, co pachnie coraz bardziej jesienia, bo w nosie moze i mam wiele, ale piesa wyjsc musi. Ona zreszta byla jedynym czynnikiem mnie dzis obchodzacym. Obchodzilo mnie mianowicie, zeby nie narobila w domu i obchodzilo mnie, czy taki maly pies nie dostanie wielkiej depresji przy takiej zdolowanej pani. Wyglada jednak na to, ze nie dostal. Lezy i chrapie, jak zwykly pies bez depresji. Troche w tym moim roztrzesieniu dzisiejszym bylam niesprawiedliwa i z braku innych ofiar zrobilam jazde psu o zycie. Nie chcial dac uszu do wytarmoszenia, musial zatem wysluchac wyrzutow o wszystko. O te szczepienia, wizyty u weterynarza, paszport europejski psi, smycz karabinkowa, koszyk do spania, orzelka do zabawy... I wiele innych.   Wieczorem zadzwonilam do siostry i ona mi powiedzi
Czytaj więcej

Rozmowa z Kotem

-
Obraz
- Miauuu.. - Masz jedzonko w swojej miseczce, Kitulka.. - Miauuu... - No, Kicia, nie miaucz chłopaki jeszcze śpią.. - Miauuuuuu! - Kitkaaa! Nie wkurzaj mnie! A może Ty chcesz wyjść na balkon? - Miauuuuu miauuuu... - No Kiciuuulkaaa, moja kochana kitusia.. Pan nie pozwala karmić kota szynką.. przykro mi.. - Miauuuu! Miauuu! - Tyyy Kocie jeden, mam już dosyć!!! - MIAU! MIAUUU! MIAUUUUU! - A masz tą cholerną szynkę i daj mi spokój!!! - Mrrrrrrrr...mmrrrrr..mrrrrr        
Czytaj więcej

Dalie

-
Obraz
Chyba nigdy nie wspominałam tu o mojej sekretnej słabości, którą są.. programy ogrodnicze:) Uwielbiam je oglądać. Kiedy na nie natrafiam w telewizji tonę, zapadam się w czasoprzestrzeni, zatrzymuję w locie. Uspokajają mnie lepiej niż sesja terapeutyczna.. Oglądam wszystkie, o czymkolwiek by nie były. Mogą być o uprawianiu skalniaków, iglaków, tulipanów, a nawet trawy. Dziś obejrzałam odcinek o uprawie dalii. Dalie są przepiękne. Należą do moich ulubionych kwiatów. Zaraz po piwoniach, wrzosach i chryzantemach. Absolutnie czarujące. Fascynują mnie ludzie, którzy zajmują się ogrodnictwem. Wydaje mi się, że muszą mieć ładne dusze. Ale mogę się mylić. Czasem ktoś zajmuje się czymś ładnym i jasnym, a w środku jest czarny, jak smoła.
Czytaj więcej