Życzenia

Szła do pracy ciągnąc nogę za nogą. Na nic nie miała dziś ochoty. Przydałby się pigułki na chęci, pomyślała. Zaczynam gadać jak mama, kontynuowała swoje rozważania, weź się babo w garść.
Minęła tego samego grajka na Długiej i uśmiechnęła się do tej samej pani w piekarni. Zamieniła kilka słów z panem Zygmuntem, który wpuszczał ją codziennie do budynku i pośmiała w windzie z Becią, która znowu ponarzekała na szefa.
Wjechawszy na swoje piętro ruszyła w ciemności w kierunku włącznika światła, ale zanim do niego dotarła stanęła w miejscu, jak wryta.
Na jej oczach choinka, którą ustawiły wczoraj z Magdą na podeście, sama się oświetliła...
Właśnie tak! Oświetliła! Nie właczyły się światełka, tylko choinka się świetliła od wewnątrz, sama z siebie.
- O kurka, chyba głupieję, zamruczała pod nosem. Od dzieciństwa bała się cudów i zjaw, zawsze modliła się, żeby to nie jej ukazała się Święta Panienka. A teraz doszło do najgorszego. Stał przed nią Anioł.
Wyglądał, jak normalny facet, tylko skrzydła mu wystawały z garniturowych pleców. Uśmiechał się.
- I jeszcze mu do śmiechu..znowu pomarudziła szeptem, wystaraszył mnie i się śmieje. Pajac.
Tak między Bogiem a prawdą miała jeszcze nadzieję, że to ktoś z innego piętra się przebrał, że sobie dowcipy robią.
Też mi dowcip, normalnie umieram ze śmiechu..
- Słuchaj, odezwał się stwór w przebraniu, mam dla Ciebie prezent.
Ojojoj..to naprawdę jakiś Anioł, pomyślała, bo jego głos był inny, niż wszystko, co do tej pory słyszała w życiu. Nie miała już wątpliwości, on był.. Stamtąd.
-Jaki? Zapytała głupio.
Najgłupsze pytanie, jakie można zadać Aniołowi, nie sądzicie?
- Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, w tym czasie rozdajemy cuda, chcesz jeden?
- No, ba! Oczywiście!
 Znowu głupi tekst..
- A więc powiedz, czego Ci potrzeba. Ale to musi być życzenie tylko dla Ciebie, zastrzegł. Bo, jak Ciebie znam, zaczniesz wymyślać wolność na świecie i zdrowie dla Papieża.Przy tym ostatnim się uśmiechnął.
Skąd on to wiedział? Zawsze w dzieciństwie tak się bawiła, że wymyślała sobie wolne życzenie od złotej rybki, a potem je oddawała na tą wolność i zdrowie. Wszystko inne wydawało się być zbytnim egoizmem.
- Hmm...zastanowiła się, hmm..sama nie wiem..
- No mała, wiesz, czy nie wiesz, bo ja mam jeszcze sporo pracy, ponaglał gość w  gajerku ze skrzydłami.
- Dobra, już wiem! Chcę, zeby moje życie było cudowne!
Nie zdążyła wybrzmieć ostatnia głoska, a Anioła już nie było. Zmył się po angielsku, tak, jak się pojawił.
Phi, też mi cudak, pomyślała. Ciekawe, co teraz będzie inaczej? Cudowne życie, cudowne życie..Nawet fajnie zabrzmiało.
Właczyła światła, choinkę i nastawiła wodę na kawę.


Jak skończyła się ta historia? Bożonarodzeniowa historia do tego.
Nie wiem. Nie znam zakończenia, chociaż coś mi mówi, że życie bohaterki nic, a nic się nie zmieniło, bo ono już jest cudowne, choć ona nie zawsze o tym pamięta.
Ten Anioł, a własciwie Bóg, chciał jej o tym przypomnieć, żeby przestała Mu skwierczeć, że ma życie nijakie i bez śniegu w grudniu.
Każdemu z nas przydałby się taki skrzydlaty gość, prawda? Chociaż raz w roku. Żeby nas puknął w głowy i olśnił świadomością magii naszego życia...

Tego Wam, i rzecz jasna samej sobie, życzę na te Święta. Żeby znowu rozbłysły w nas jasne uczucia i małe wzruszenia, które bledną w pośpiechu codzienności.
Życzę Wam, żeby spojrzenie w lustro ukazywało Wam najlepszego Człowieka, jakiego znacie. Żebyśmy takimi właśnie chcieli być. Swoimi najlepszymi wersjami.
Życzę, żeby każdy poranek napełniał Was wiarą i przekonaniem o Sensie. Wszystkiego. Nawet tego, że przypaliło się mięso na obiad. Może wychodząc do sklepu po nowe kotlety spotkamy swoje przeznaczenie?
Życzę Wam wszystkim zdrowia i żeby nie zabrakło Wam nikogo ważnego przy wigilijnym stole. A jeśli już zabraknie, życzę siły i spokojnego pogodzenia z nieuchronnym.
Życzę i Wam i sobie doświadczenia ludzkiego dobra i miłości, bo to najpiękniejsze z doświadczeń. Dobrze się rozejrzyjcie wokół siebie, nie przegapcie nikogo, kto Was kocha. Powiedzcie o tym, że kochacie.
Życzę Wam pięknych Świąt Bożego Narodzenia!