Cudy-niewidy

-
Wygląda na to, że Świat nawrócił się na wiosnę. Wyplątał się w końcu z sekciarstwa zimy i permanentnego stycznia.
Zapłacił haracz w postaci deprechy okołozimowej, zapalonych migdałków, rozdeptanych psich kup i jest wolnym!
Nareszcie. Czas najwyższy. Halleluja i om!

Bo jutro stary dobry Dzień Kobiet!
A ten lubimy świętować w dni ciepłe i jasno słoneczne.(Najlepiej z dużą ilością kwiecia.) To dodaje mu splendoru i blichtru ważności. Czujemy się wtedy magiczne, wyjątkowe i piękne, jak Katariny Zety Dżons i im podobne vipy, co wyprawiają masy drogich ślubów i innych cudów-niewidów.

Wszystkiego najlepszego Kochane Kobietki!

Komentarze

  1. basikbajka@vp.pl7 marca 2007 05:02

    lojezusie......prawie zapomnialam, ze cos takiego istnieje, ale moze to juz jutro przekonam sie, jak bardzo sie myle....ze jeszcze ktos pamieta....hihihihi......nic to, poczekam do jutra......Tobie rowniez zycze slonca w rozkwicie dnia i narecza tulipanow ........pozdrawiam ;)))

    OdpowiedzUsuń
  2. wiolaknopek7 marca 2007 05:33

    i Tobie droga Kobietko!:* koniecznie przez duże K.samych radości!!! violka-polka

    OdpowiedzUsuń
  3. emilly_hush@vp.pl7 marca 2007 05:44

    a ja muszę własnie jutro jechać na szkolenie...i to dwu dniowe...;(

    OdpowiedzUsuń
  4. nevertheless@autograf.pl7 marca 2007 15:28

    e tam, zimy za bardzo nie było w tym roku, więc wiosna musi zapchać dziurę ;)a dzień kobiet mi się znudził, bo w liceum chociaż kwiatki dostawałam od kolegów (dla każdej dziewczyny po jednym, a było nas, bab, ponad 20 na ich 6 ;)), a teraz to może od taty... Misiek za daleko, więc zostanę pewnie z jednym tulipanem :Dale skoro może życzyć kobieta kobiecie, to i Tobie najlepszego kochana :) :*

    OdpowiedzUsuń
  5. gabigabi8 marca 2007 04:19

    u nas właśnie przed chwilą panowie roznosili po dwa ciastka. Osobiście wolałabym czerwony goździk, bo prawie nieosiągalny.

    OdpowiedzUsuń
  6. doniusia_vip@op.pl8 marca 2007 07:46

    kieliszko do góry, czas na szampana! ;D

    OdpowiedzUsuń
  7. tanya8 marca 2007 13:26

    I Tobie niech się wszystko po kobiecemu udaje przez roczek okrągły :-)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Swiat sie nie zawalil, kiedy spalam.

-
 Po calym dniu przespanym, bo tak wlasnie go spedzilam, ten moj dzien w nosie, siedze teraz i mysle. Mysle, ze nawet taka ucieczka w niebycie niewiele mi pomoze. Ale co sie wyspalam, to moje.   Przed chwila wrocilam ze spceru, co pachnie coraz bardziej jesienia, bo w nosie moze i mam wiele, ale piesa wyjsc musi. Ona zreszta byla jedynym czynnikiem mnie dzis obchodzacym. Obchodzilo mnie mianowicie, zeby nie narobila w domu i obchodzilo mnie, czy taki maly pies nie dostanie wielkiej depresji przy takiej zdolowanej pani. Wyglada jednak na to, ze nie dostal. Lezy i chrapie, jak zwykly pies bez depresji. Troche w tym moim roztrzesieniu dzisiejszym bylam niesprawiedliwa i z braku innych ofiar zrobilam jazde psu o zycie. Nie chcial dac uszu do wytarmoszenia, musial zatem wysluchac wyrzutow o wszystko. O te szczepienia, wizyty u weterynarza, paszport europejski psi, smycz karabinkowa, koszyk do spania, orzelka do zabawy... I wiele innych.   Wieczorem zadzwonilam do siostry i ona mi powiedzi
Czytaj więcej

Jak w studni

-
Moje życie wypełnione jest kredą w wiaderku, puzzlami i kartami  memory pogryzionymi z frustracjii, że się znaleźć nie mogą.. Drobiazgi przepełniają mnie z kretesem zostawiając tylko minuty na pobycie sobą taką, jaką lubie się najbardziej. Delikatną, zamroczoną rozczuleniem i czerwonym winem. Kiedyś, gdzieś znajdę ten czas zaczarowany. I zatonę w nim. Jak w studni.  
Czytaj więcej

Lewe ramię

-
Dopadło mnie. Zmęczenie ostatnich dwóch tygodni. Usiadło mi na lewym ramieniu i boli, jak jasna cholera. Ciekawe dlaczego tam? Bo od serca był ten strach..? Może.. Tato od wczoraj w domu po badaniu w klinice, które kwalifikuje go na operację, ale nie wykazało nic straszniejszego. Znaczy tego, co do tyłu chodzi, jak to mówi sam zainteresowany. A bał się biedak straszliwie, a my z nim. Żeby go uspokoić byłam cała spokój chodzący, a nawet taki buczący, że nie mają marudzić, bo będzie dobrze, bo ja tam pewna jestem, itd.. A wcale nie byłam. I kiedy w wieczór przed wyjazdem do kliniki szykowałam Tacie torbę, prasowałam ciuchy i czyściłam buty myślałam: Dobry Boże, żeby już znowu było dobrze i bez strachu.. Dobry Boże przytul nas. I przytulił. I jest już ok. Tylko to lewe ramię boli jak jasna cholera!:)  
Czytaj więcej