Sny jak ćmy

-
Kiedy zapada ciemna noc, czasem pełna gwiazd, a czasem pusta jak portfel przed pierwszym, przychodzi czas na Sny.
Wychodzą po cichutku zza szaf i regałów z książkami kuchennymi i zaglądają nam do głów. Czy jest tam dla mnie miejsce, pytają?
O... tu za dużo złości, a tu niestrawność emocjonalna. Tam smutek się rozepchał, a tu nerwowość i zmęczenie ciasno przy sobie siedzą.
Nie ma tu miejsca na Ładne Sny, niestety.
Bo Ładne Sny potrzebują ładnych, zacisznych zakamarków pod naszymi zamkniętymi powiekami. One nie chcą stać w kolejkach, ani musieć się przepychać. Że może zdażymy do rana..
Ładne Sny są delikatne, jak nocne motyle i potrzebują miejsca na rozwinięcie skrzydełek. I nie wzgardzą odrobiną bezpiecznego światła, do którego możnaby się poprzytulać.
Ale, gdzie tu szukać światła, skoro wielu z nas już dawno poprzepalały się żarówki nadziei na dobre jutro.

Komentarze

  1. ~atr24 stycznia 2007 03:38

    czasami przylatują motyle, a czasami ćmy... Ładne sny, gdy się pojawią powodują, że cały kolejny dzień mam uśmiechnięty i rozmarzony. Ostatnio w takim śnie pływałam w Morzu Czerwonym pośród bajecznie kolorowych ryb...

    OdpowiedzUsuń
  2. ~violka-polka27 stycznia 2007 08:13

    ładne sny są jak kubek dobrej herbaty przy kominku... bez nich nie byłoby to samo :)

    OdpowiedzUsuń
  3. dagusia_1985@poczta.onet.eu27 stycznia 2007 08:45

    czasem miga mi żarówka nadziei. jakieś spadki napięcia chyba.. ale zamykam oczy i widzę nie tylko sen ale i marzenia. warto jest śnić.. warto jest widzieć światło.pozdrawiam serdeczniehttp://niewypowiedzianeslowa.blog.onet.pl/

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Swiat sie nie zawalil, kiedy spalam.

-
 Po calym dniu przespanym, bo tak wlasnie go spedzilam, ten moj dzien w nosie, siedze teraz i mysle. Mysle, ze nawet taka ucieczka w niebycie niewiele mi pomoze. Ale co sie wyspalam, to moje.   Przed chwila wrocilam ze spceru, co pachnie coraz bardziej jesienia, bo w nosie moze i mam wiele, ale piesa wyjsc musi. Ona zreszta byla jedynym czynnikiem mnie dzis obchodzacym. Obchodzilo mnie mianowicie, zeby nie narobila w domu i obchodzilo mnie, czy taki maly pies nie dostanie wielkiej depresji przy takiej zdolowanej pani. Wyglada jednak na to, ze nie dostal. Lezy i chrapie, jak zwykly pies bez depresji. Troche w tym moim roztrzesieniu dzisiejszym bylam niesprawiedliwa i z braku innych ofiar zrobilam jazde psu o zycie. Nie chcial dac uszu do wytarmoszenia, musial zatem wysluchac wyrzutow o wszystko. O te szczepienia, wizyty u weterynarza, paszport europejski psi, smycz karabinkowa, koszyk do spania, orzelka do zabawy... I wiele innych.   Wieczorem zadzwonilam do siostry i ona mi powiedzi
Czytaj więcej

Jak w studni

-
Moje życie wypełnione jest kredą w wiaderku, puzzlami i kartami  memory pogryzionymi z frustracjii, że się znaleźć nie mogą.. Drobiazgi przepełniają mnie z kretesem zostawiając tylko minuty na pobycie sobą taką, jaką lubie się najbardziej. Delikatną, zamroczoną rozczuleniem i czerwonym winem. Kiedyś, gdzieś znajdę ten czas zaczarowany. I zatonę w nim. Jak w studni.  
Czytaj więcej

Lewe ramię

-
Dopadło mnie. Zmęczenie ostatnich dwóch tygodni. Usiadło mi na lewym ramieniu i boli, jak jasna cholera. Ciekawe dlaczego tam? Bo od serca był ten strach..? Może.. Tato od wczoraj w domu po badaniu w klinice, które kwalifikuje go na operację, ale nie wykazało nic straszniejszego. Znaczy tego, co do tyłu chodzi, jak to mówi sam zainteresowany. A bał się biedak straszliwie, a my z nim. Żeby go uspokoić byłam cała spokój chodzący, a nawet taki buczący, że nie mają marudzić, bo będzie dobrze, bo ja tam pewna jestem, itd.. A wcale nie byłam. I kiedy w wieczór przed wyjazdem do kliniki szykowałam Tacie torbę, prasowałam ciuchy i czyściłam buty myślałam: Dobry Boże, żeby już znowu było dobrze i bez strachu.. Dobry Boże przytul nas. I przytulił. I jest już ok. Tylko to lewe ramię boli jak jasna cholera!:)  
Czytaj więcej