Poświątecznie

-

Święta.. Czas wyróżniony w kalendarzu i w sercach. Czas podsumowań, dobrej kuchni i spotkań. Jaki był?

Spokojny, leniwy, radosny.

Nowy, inny, bo spędzony na obserwowaniu radości Synusia.

Wojtek niewiele jeszcze rozumie z magii Świąt, ale bardzo podoba mu się to, że mama i tata są w domu. Że często widział dziadków, że wszyscy byli uśmiechnięci.

Od jutra powrót do codzienności, do pracy i smutku rozstania o ósmej rano, kiedy przychodzi Ciocia Krysia.

Ale jest jeszcze dzisiaj- ostatnie chwile wypoczynku, spacer po obiedzie i myśl, że jesteśmy bardzo szczęśliwi..

 

 

Komentarze

  1. ~uliszka27 grudnia 2009 10:56

    Święta z dziećmi bardziej świąteczne:-)Wszystkiego najlepszego poświątecznego...

    OdpowiedzUsuń
  2. lorely@op.pl29 grudnia 2009 02:16

    Wszystkiego najlepszego Kochana, poświatecznie i nowowrocznie :)

    OdpowiedzUsuń
  3. ~Kris30 grudnia 2009 01:01

    Witaj Olenko.Okres świąteczno noworoczny to czas na rodzinne spotkania.Ładujemy baterie do życia może nie na cały rok,ale na dłuższy czas.Byłaś w święta szczęśliwa i to bardzo ważne.Na Nowy Rok życzę Ci samych szczęśliwych chwil z kochającymi Cię ludzmi u Twojego boku.Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  4. ~Kris18 stycznia 2010 14:02

    Olenko co u Ciebie?Zaglądałam do Ciebie często,ale Ty milczysz.Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Swiat sie nie zawalil, kiedy spalam.

-
 Po calym dniu przespanym, bo tak wlasnie go spedzilam, ten moj dzien w nosie, siedze teraz i mysle. Mysle, ze nawet taka ucieczka w niebycie niewiele mi pomoze. Ale co sie wyspalam, to moje.   Przed chwila wrocilam ze spceru, co pachnie coraz bardziej jesienia, bo w nosie moze i mam wiele, ale piesa wyjsc musi. Ona zreszta byla jedynym czynnikiem mnie dzis obchodzacym. Obchodzilo mnie mianowicie, zeby nie narobila w domu i obchodzilo mnie, czy taki maly pies nie dostanie wielkiej depresji przy takiej zdolowanej pani. Wyglada jednak na to, ze nie dostal. Lezy i chrapie, jak zwykly pies bez depresji. Troche w tym moim roztrzesieniu dzisiejszym bylam niesprawiedliwa i z braku innych ofiar zrobilam jazde psu o zycie. Nie chcial dac uszu do wytarmoszenia, musial zatem wysluchac wyrzutow o wszystko. O te szczepienia, wizyty u weterynarza, paszport europejski psi, smycz karabinkowa, koszyk do spania, orzelka do zabawy... I wiele innych.   Wieczorem zadzwonilam do siostry i ona mi powiedzi
Czytaj więcej

Jak w studni

-
Moje życie wypełnione jest kredą w wiaderku, puzzlami i kartami  memory pogryzionymi z frustracjii, że się znaleźć nie mogą.. Drobiazgi przepełniają mnie z kretesem zostawiając tylko minuty na pobycie sobą taką, jaką lubie się najbardziej. Delikatną, zamroczoną rozczuleniem i czerwonym winem. Kiedyś, gdzieś znajdę ten czas zaczarowany. I zatonę w nim. Jak w studni.  
Czytaj więcej

Lewe ramię

-
Dopadło mnie. Zmęczenie ostatnich dwóch tygodni. Usiadło mi na lewym ramieniu i boli, jak jasna cholera. Ciekawe dlaczego tam? Bo od serca był ten strach..? Może.. Tato od wczoraj w domu po badaniu w klinice, które kwalifikuje go na operację, ale nie wykazało nic straszniejszego. Znaczy tego, co do tyłu chodzi, jak to mówi sam zainteresowany. A bał się biedak straszliwie, a my z nim. Żeby go uspokoić byłam cała spokój chodzący, a nawet taki buczący, że nie mają marudzić, bo będzie dobrze, bo ja tam pewna jestem, itd.. A wcale nie byłam. I kiedy w wieczór przed wyjazdem do kliniki szykowałam Tacie torbę, prasowałam ciuchy i czyściłam buty myślałam: Dobry Boże, żeby już znowu było dobrze i bez strachu.. Dobry Boże przytul nas. I przytulił. I jest już ok. Tylko to lewe ramię boli jak jasna cholera!:)  
Czytaj więcej